Wszystkie zamieszczone tu zdjęcia są mojego autorstwa.
Kiedy człowiek coś odkryje, robimy z tego sensację, a sam z czasem opływający w bogactwa rzekomy odkrywca przystraja się w dumę nie raz uporczywie zakrywaną fałszywą skromnością.
Natura może takiego jedynie wyśmiać, a odkrywca powinien brać z niej przykład jeśli chodzi o skromność.
Ta bowiem istnieje wieki i powolutku, bez pośpiechu z zawstydzeniem daje się odkrywać.
Zwierza się z tajemnic, które ludzie, widocznie "paple" z natury, zdradzają całej Ziemi, która i tak dobrze o wszystkim wie, ale szczęśliwa z ludzkiego zachwytu, nie gasi go, a jedynie podtrzymuje.
Oto bowiem krótki mechanizm:
Z natury skromniutka szanowna Natura szepcze nam cichutko sekrety i jeśli ktoś usłyszy jej głos, nie jest wcale jakimś wielkim odkrywcą, a jedynie niezwykle dobrym, wytrwałym Słuchaczem.
Słuchaj ciszy. Wtedy zrozumiesz.
***
Kto wsłuchiwał się już w ciszę?
Ja często to robię.
Przepraszam za nieobecność.
Jaki jest jej powód?
-nauka-
Pozdrawiam, Masami ♥
Cześć! Cisza to mój ulubiony dźwięk jeśli można tak stwierdzić.
OdpowiedzUsuńZapraszam do siebie dzisiaj troszkę o poezji a jutro coś z "kuchcikowa" ;)
Pozdrawiam Michalina :*
Piękne są chwile gdy cisza w uszach dzwoni. Nasuwa mi się tylko cytat
OdpowiedzUsuń"Nikt o tym nie słyszał
Bo nikt o tym nie mówił
To ta cisza która krąży wśród ludzi
Nikt o niej nie mówił
Więc nikt o niej nie słyszał
Przez cały czas ze mną cisza
Nikt o niej nie słyszał
Nikt o niej nie mówił
To ta cisza która czas gubić lubi
Nikt o niej nie mówił
Więc nikt o niej nie słyszał
Przez cały czas ze mną cisza"
Pozdrawiam :D
Ps. Łączę się w bólu jeśli chodzi o naukę.... :(